-
1 przyznać
pf.1. (= zgodzić się) admit, acknowledge; przyznać komuś rację admit that sb is right; przyznać, że... acknowledge l. concede that...; muszę przyznać, że... I have to confess l. admit that...; trzeba przyznać, że... admittedly...2. (= udzielić, wydać) award, grant ( komuś coś sb sth); ( tytuł naukowy) confer ( komuś upon sb); (= przydzielić) allocate; przyznać coś komuś na drodze sądowej adjudge sth to sb; przyznać komuś odszkodowanie award l. grant sb a compensation; przyznać komuś nagrodę award sb a prize; przyznać komuś prawo stałego pobytu grant sb the right of permanent residence; przyznać komuś premię award sb a bonus; przyznać komuś stypendium grant sb a scholarship.pf.przyznawać się ipf. confess, own up to ( do czegoś to sth); admit; przyznawać się do autorstwa czegoś ( o mężczyźnie) father sth; ( o kobiecie) mother sth; przyznać się do błędu recognize one's error, own to a mistake; przyznać się do bycia homoseksualistą come out, come out of the closet; przyznać się do czegoś come clean about sth; (np. do zamachu, zabójstwa) claim responsibility for sth; przyznać się do morderstwa confess to murder; przyznać się do porażki admit l. acknowledge l. concede defeat, haul down the flag l. colors; przyznać się do winy confess one's guilt; (nie) przyznać się do winy prawn. plead (not) guilty; muszę się do czegoś przyznać I have sth to confess.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznać
-
2 przyznać
глаг.• ассигновать• допустить• исповедовать• наделять• назначать• назначить• предназначать• придавать• признавать• признаваться• признать• признаться• присудить• разрешать• уступать* * *1) (nagrodę) присудить, удостоить2) przyznać (potwierdzić) сознаться3) przyznać (udzielić) предоставить, утвердить4) przyznać (zgodzić się) признать, согласитьсяuznać признать (счесть)poznać, rozpoznać признать (узнать)* * *przyzna|ć\przyznaćny сов. co 1. признать что, согласиться с чем;\przyznać komuś słuszność (rację) согласиться с кем-л., признать чью-л. правшу; 2. предоставить;\przyznać kredyty предоставить кредит;
3. присудить что; удостоить чего;\przyznać stypendium дать стипендию;
\przyznać nagrodę присудить премию, удостоить премии+1. zgodzić się 2. wyasygnować 3. nadać
* * *przyznany сов. co1) призна́ть что, согласи́ться с чемprzyznać komuś słuszność (rację) — согласи́ться с ке́м-л., призна́ть чью́-л. правоту́
2) предоста́витьprzyznać kredyty — предоста́вить креди́т
3) присуди́ть что; удосто́ить чегоprzyznać stypendium — дать стипе́ндию
przyznać nagrodę — присуди́ть пре́мию, удосто́ить пре́мии
Syn: -
3 racje
pl( argumenty) argumentsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > racje
-
4 przyzna|ć
pf — przyzna|wać impf (przyznam — przyznaję) Ⅰ vt 1. (uznać za słuszne) to admit, to acknowledge- przyznać komuś rację to admit that sb is right- sama przyznasz, że tak się nie robi you’ll admit that it’s not the thing to do- przyznał, że zawinił he acknowledged that he was at fault- przyznaję, że to wspaniały pomysł I admit it’s a great idea- „masz słuszność”, przyznał ‘you’re right,’ he admitted2. (udzielić) to grant, to award- przyznać komuś nagrodę/stypendium to award sb a prize/scholarship- przyznać komuś zasiłek to grant sb an allowance- pierwsza nagroda została przyznana drużynie z Gdańska the first prize went to the team from GdańskⅡ przyznać się — przyznawać się to admit, to own- przyznam się, że jestem głodny/zmęczony I admit (that) I’m hungry/tired- pisał wiersze, ale się do tego nie przyznawał he wrote poetry, but he never admitted (to) it- przyznać/nie przyznać się do winy Prawo to plead guilty/not guilty- przyznać się do popełnienia kradzieży/fałszerstwa to own up to the theft/forgery- jeśli włożysz ten kapelusz, nie przyznam się do ciebie żart. if you wear that hat, I’ll disown youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzna|ć
-
5 racja
-i; -e; gen pl -i; f- racje* * *f.1. (= słuszność) right, correctness; (święta) racja! absolutely right!; mieć rację be right, be right on, be in the right; przyznać komuś rację cede a point to sb, accept sb's argument; udowodnić, że ktoś nie miał racji prove sb wrong.2. (= argument) reason, argument; trzymać się swoich racji stick to one's guns.3. lit. (= powód) reason; to nie ma racji bytu there's no reason for its existence; racja stanu raison d'état; racja bytu raison d'être; bez dania racji without giving any reasons; nie bez racji not without reason; z jakiej racji? by what right?; z racji czegoś on account of sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > racja
-
6 racj|a1
f (G pl racji) 1. sgt (słuszność) rightness- mieć rację to be right- nie mieć racji to be wrong- przyznać komuś rację to agree with sb- jest w tym trochę racji there’s a point there- w tym, co mówisz, jest trochę racji there’s some reason in what you say- przedstawić/wyłożyć swoje racje to present/put forward one’s arguments- przekonywać kogoś do swoich racji to try to bring sb round- mieć wszelkie racje po swojej stronie to have all the arguments in one’s favour- nie bez racji mówi się, że… it’s not without reason that they say that…- z jakiej racji wtrącasz się do moich spraw? what right do you have to meddle in my affairs?- z racji czegoś by virtue of sth, because of sth- z racji (jej/jego) wieku by virtue of his/her age- nie przyszedł z racji choroby he didn’t come on account of ill health- z racji podeszłego wieku należy mu się szacunek he deserves respect on account of his advanced years4. Log. reason- □ racja bytu raison d’être- racja stanu Polit. raison d’état, reason of state■ racja! a. co racja, to racja! yes, (yes) indeed!- bez dania racji without any particular reason- obraził się bez dania racji he took offence for no apparent reason- odrzucił pomysł bez dania (jakichkolwiek) racji he rejected the idea out of hand- święta racja amen to that!- mieć świętą rację to be absolutely rightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > racj|a1
-
7 racja
racja [raʦ̑ja] fmieć rację Recht habennie masz [w tym] racji da hast du Unrechtprzyznać komuś rację jdm Recht gebenświęta \racja! genau [so ist es]! ( fam)\racja stanu Staatsräson f -
8 beipflichten
bei|pflichtenvijdm \beipflichten przyznać komuś racjęjdm/einer S. \beipflichten zgodzić się z kimś/czymś -
9 Recht
Recht <-[e]s, -e> ntsein \Recht fordern domagać się swoich prawzu \Recht [behaupten/verlangen] słusznie [twierdzić/domagać się]2) (\Rechtsordnung) prawo ntbürgerliches/öffentliches \Recht prawo cywilne/publiczne3) das ist sein/dein/... gutes \Recht ma/masz... do tego pełne prawojdm \Recht geben przyznawać [ perf przyznać] komuś rację\Recht haben mieć słuszność
См. также в других словарях:
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
racja — ż I, DCMs. racjacji; lm D. racjacji (racjacyj) 1. «słuszność poglądu, zdania, stanowiska, postępowania» Mieć rację. Przyznać komuś rację. ◊ pot. Święta racja «bezwzględna, całkowita słuszność» ◊ Racja! To racja! Co racja, to racja «słusznie,… … Słownik języka polskiego
przechylić — dk VIa, przechylićlę, przechylićlisz, przechylićchyl, przechylićlił, przechylićlony przechylać ndk I, przechylićam, przechylićasz, przechylićają, przechylićaj, przechylićał, przechylićany «zmienić pozycję czegoś w kierunku od pionu ku poziomowi,… … Słownik języka polskiego
przyświadczyć — dk VIb, przyświadczyćczę, przyświadczyćczysz, przyświadczyćświadcz, przyświadczyćczył, przyświadczyćczony przyświadczać ndk I, przyświadczyćam, przyświadczyćasz, przyświadczyćają, przyświadczyćaj, przyświadczyćał, przyświadczyćany «potwierdzić… … Słownik języka polskiego
przytaknąć — dk Va, przytaknąćnę, przytaknąćniesz, przytaknąćnij, przytaknąćnął, przytaknąćnęła, przytaknąćnęli, przytaknąćnąwszy przytakiwać ndk VIIIb, przytaknąćkuję, przytaknąćkujesz, przytaknąćkuj, przytaknąćiwał «potwierdzić, poprzeć czyjeś słowa,… … Słownik języka polskiego
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzielić — dk VIa, wydzielićlę, wydzielićlisz, wydzielićdziel, wydzielićlił, wydzielićlony wydzielać ndk I, wydzielićam, wydzielićasz, wydzielićają, wydzielićaj, wydzielićał, wydzielićany 1. «wyznaczyć, dać komuś należną, zwykle ograniczoną, niewielką część … Słownik języka polskiego
częściowo — przysłów. od częściowy Częściowo naprawić swój błąd. Przyznać komuś częściowo rację. Zapłacić częściowo czekami, a częściowo gotówką … Słownik języka polskiego
zgodzić się — dk VIa, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzisz się, zgódź się, zgodzić siędził się zgadzać się ndk I, zgodzić sięam się, zgodzić sięasz się, zgodzić sięają się, zgodzić sięaj się, zgodzić sięał się 1. «udzielić na coś zgody, przystać na coś»… … Słownik języka polskiego
spojrzeć — 1. Spojrzeć po sobie «spojrzeć jeden na drugiego porozumiewawczo, przyjrzeć się sobie wzajemnie»: Spojrzeli po sobie; znowu, jak już wiele razy, poczuli wyraźnie, że chłopak nie chce im powiedzieć o sobie nic bliższego. I. Jurgielewiczowa, Ten… … Słownik frazeologiczny
spoglądać — 1. Spojrzeć po sobie «spojrzeć jeden na drugiego porozumiewawczo, przyjrzeć się sobie wzajemnie»: Spojrzeli po sobie; znowu, jak już wiele razy, poczuli wyraźnie, że chłopak nie chce im powiedzieć o sobie nic bliższego. I. Jurgielewiczowa, Ten… … Słownik frazeologiczny